donderdag 14 mei 2015

Opdracht bij boek 5




               Ventoux - Bert Wagendorp

Boek 5, opdracht H (Column: wat heb ik van dit boek geleerd)

Mijn mening: de meeste boeken die ik voor Lezen voor de Lijst moest lezen, vond ik niet echt een daverend succes, maar dit boek wel! Ik heb dit boek dan ook snel uitgelezen want ik was erg benieuwd naar het einde. Het leest makkelijk en is makkelijk te begrijpen.

Samenvatting:

Flaptekst: Op 25 juni 1982 verongelukt de jonge, veelbelovende dichter Peter Seegers op de Mont Ventoux. Dertig jaar later gaan zijn vijf beste vrienden, vier mannen en een vrouw, terug naar de Provence. André heeft een loopbaan als cokedealer voor de betere kringen achter de rug. Joost is natuurkundige en winnaar van de Spinozapremie, maar hij wordt beschuldigd van fraude. De Achterhoekse Surinamer David is eigenaar van een avonturenreisbureau, misdaadjournalist Bart werkt aan een boek over Spinoza en fietsen. Laura, die na de dood van Peter spoorloos verdween, blijkt toneelregisseur in Arezzo.
Wat is er dertig jaar geleden gebeurd? Kun je keuzes tenietdoen? Wat doet de tijd? Wat ís de tijd? Kan liefde een hechte vriendschap breken? Kun je schuld hebben aan het noodlot? Wat moet je nog, als de vijftig nadert? Waarom gaan ze terug?
En verder: is het verstandig je fietsketting te reinigen met petroleum, waaraan moet je denken als je in het Bos omhoogrijdt, word je gelukkig van de snaartheorie, wat had de actrice Dominique Sanda met Friedrich Nietzsche en hoe ziet Caffè San Marco in Triëst eruit? Loopt in het leven wel eens iets goed af?

Op stukken nieuw asfalt hoorde je alleen het zoemen van de bandjes, een geluid dat gewoonlijk gelukzaligheid bij me oproept, maar dat nu een gevoel van gemis veroorzaakte. We spraken niet, op een enkele waarschuwing voor ander verkeer na. Vier mannen, en we fietsten. Nergens is het gevoel van vriendschap en loyaliteit zo sterk als bij een groepje mannen op de fiets. Je let op elkaar, de sterkste doet het meeste werk en zet de anderen uit de wind. Je raakt bij het passeren even een rug aan, als een korte liefkozing. Je voelt de concentratie, de poging één fietsend beest te worden, één lijf, één geest. 
bron: http://www.scholieren.com/boek/12565/ventoux/zekerwetengoed
Opdracht H:
In het begin dacht ik dat Ventoux een ongelooflijk saai mannenboek zou zijn, maar die mening heb ik al gauw overboord gegooid. Ventoux is een mooi boek over de combinatie van vriendschap, liefde en wielrennen. Een groep vrienden die laten zien wat ware vriendschap inhoudt, ook als er 30 jaar geen contact is geweest en bovendien één van hen is overleden. Ik vond het ongelooflijk indrukwekkend dat ieder persoon in de vriendengroep zo totaal anders was, maar toch alles klopte. Ze accepteerden elkaars zwakheden en trapten zoveel lol. Dit boek laat zien hoe belangrijk vriendschap soms is en dat vrienden je altijd opvrolijken en dat je niet zonder kunt.