Opdracht bij boek 8

Liefde heeft geen hersens - Mensje van Keulen

Flaptekst; De jonge weduwe Romy vermoedt dat haar buurvrouw, een bejaarde balletdanseres, slachtoffer is van een roofoverval. Tot haar schrik is de eerste aan wie ze denkt haar eigen zoon. Ze roept de hulp in van Harro, de huismeester. Hij laat niet merken andere gedachten te hebben over het voorval, zijn ridderlijke houding is dan ook niet geheel onbaatzuchtig.

Ik zou dit boek zeker niet aanraden aan anderen om te lezen. Naar aanleiding van de flaptekst, koos ik dit boek omdat het me spannend leek, maar het boek is veel minder spannender dan ik hoopte.

Het boek zou gaan over een vermoedelijke roofoverval bij de oude buurvrouw van de hoofdpersoon Romy. Een roofoverval leek mij spannend en daarom koos ik dit boek. Echter gaat het hier helemaal niet om en speelt dit alleen op de achtergrond en weet je uiteindelijk niet wie of wat er is gebeurd en door wie. Dit vond ik erg jammer, want het was toch wel de hoofdreden voor mij waarom ik dit boek had gekozen.

Na het lezen van dit boek, ben ik er nog steeds niet uit wat nou precies de boodschap van dit boek is. Het boek gaat nergens over vind ik, er gebeuren natuurlijk wel dingen, maar het heeft geen afloop. Ik lees graag boeken met een einde waarbij ik weet wat er is afgespeeld of gebeurd. Dit boek ging eigenlijk over niets.

Zoals bij meerdere boeken die ik afgelopen 2 jaar voor het vak Nederlands heb gelezen, vind ik ook bij dit boek dat het te langdradig is. Sommige hoofdstukken gaan over dingen die totaal niet relevant zijn en voor mij niks toevoegen. Als je met kennis en verstand van literatuur naar dit boek kijkt en het leest, zal het misschien wel iets toevoegen, maar die link leg ik nog niet en dat vond ik jammer.

Kortom; het boek heeft voor mij geen inhoud, het gaat over 'niks' en is te langdradig over irrelevante dingen.

Opdracht bij boek 7

Verwerkingsopdracht boek 7 - Nederlandse Literatuur

door Femke Jacobi H5C - januari 2016

'Het diner' van Herman Koch

Twee echtparen gaan een avond uit eten in een restaurant. Ze praten over alledaagse dingen, dingen waar mensen tijdens etentjes over praten: werk, de laatste films, de oorlog in Irak, vakantieplannen, et cetera. Maar ondertussen vermijden ze waar ze het eigenlijk over moeten hebben: hun kinderen.
De twee vijftienjarige zoons van beide echtparen, Michel en Rick, hebben samen iets uitgehaald wat hun toekomst kan verwoesten. Tot dusver zijn alleen vage beelden van de twee in Opsporing verzocht vertoond en zit het onderzoek naar hun identiteit vast. Maar hoe lang nog? Twee mannen, twee vrouwen, twee zoons ¬– wie durft een beslissing te nemen over de toekomst van zijn eigen kind? Wat het nog ingewikkelder maakt is dat de vader van een van de jongens de beoogde nieuwe minister-president van Nederland is.

Het diner is de weergaloze en ambitieuze nieuwe roman van Herman Koch, waarin de vraag centraal staat in hoeverre je als ouder verantwoordelijk bent voor de daden van je eigen kind. In soepel proza schotelt Koch de lezer een bloedstollend verhaal voor dat zich binnen de tijdsspanne van een avond voltrekt. Een roman met de tragiek van de film Festen – heel menselijk en onafwendbaar op het noodlot afstevenend.

http://www.scholieren.com/boekverslag/66965

Ik zou dit boek zeker aanraden aan anderen om te lezen. Vooral aan degenen die van lezen houden.

Het boek wisselt veel dingen af. Het ene moment gaat het echt diep in op het verhaal, het andere moment gaat het over oppervlakkige dingen die uiteindelijk wel een rol spelen in het hoofdverhaal. Het boek heeft een paar verrassende wendingen die ik niet zag aankomen. Zoals bijvoorbeeld op de laatste bladzijde. In het hele boek merk je dat Paul (de hoofdpersoon, die het verhaal verteld uit een ik-perspectief) niet een hele hechte band heeft met zijn zoon Michel. Claire, Pauls vrouw en Michels moeder, heeft daarentegen een hele sterke band met Michel. Zij weten bijna alles van elkaar en Claire is ook op de hoogte van wat voor belangrijks er op dat moment speelt in Michels leven. Paul moet hier pas later zelf achter komen. Op de laatste bladzijde ontstaat er een mooi moment tussen Michel en zijn vader. Een mooi stuk uit het boek.

Waar ik wel aan moest wennen, was de langdradigheid van de schrijver. Een paar voorbeelden: de twee stellen zijn samen uiteten en ze bestellen een zoveel gangen menu. Elke keer als de garant ze hun gang brengt, wordt het per ingrediënt verteld en beschreven. Dit wordt niet beschreven in een paar zinnen, maar in een paar bladzijdes zie bladzijdes vanaf voorgerecht.

Nog een reden waarom ik dit boek zeer aan te raden vindt: in eerste instantie lijkt dit boek niet zo spannend, maar als je verder leest gebeuren er toch wel spannende dingen. Zoals het moment dat je erachter komt waarom de familie Lohman nou eigenlijk echt bij elkaar zijn gekomen. Om de moord die hun beide kinderen hebben gepleegd te verdoezelen, of op te lossen. vanaf bladzijde 236

Conclusie is dat ik het een heel lekker te lezen boek vind. Het leest vlot door en je hebt het boek dan ook zo uit. Ik vind het zeker aan te raden.